Blog

Ręcznik koło ręcznika, ciało koło ciała, wąski pasek plaży okalającej Morze Południowe został wykorzystany niemal w 100%. Nie inaczej prezentuje się Laguna. Tropikalne powietrze sprawia, że i bez zażywania kąpieli jestem całkowicie mokry. Bolą mnie nogi, nic dziwnego, od półtorej godziny poszukuję znajomych. Nie martwię się tym zbytnio, mam jakieś zajęcie, dzięki któremu nie ulegam panice, że do końca pobytu pozostały jeszcze cztery godziny, a ja już wszystko widziałem! Pojąłem prawdziwe znaczenie sloganu „tropischer traum” z plakatu witającego napływających gości…

Pomysł na Walentynki

– Dlaczego nie piszesz o mnie na swoim blogu? – zapytała Królis.

Nie znalazłem dobrej odpowiedzi. Faktycznie, w ciągu trzech lat prowadzenia bloga, ani jednej wzmianki. Walentynki wydały się świetnym pretekstem, aby nadrobić zaległości. Oboje, niezwykle zgodnie obchodzimy to święto, obchodzimy z bardzo, bardzo daleka. Kicz czerwonych serduszek, to nie nasza bajka. Lecz, gdy trafiła się korzystna oferta wyjazdu na Tropical Islands, doszlismy do wniosku, dlaczego nie? I tak w święto, z którym nam nie po drodze, trafiliśmy do miejsca, którego oferta nie bardzo odpowiada naszym zainteresowaniom. Ciekawe i bardzo pouczające przeżycie.

Tropical Island wyobrażenia i realia

Podobno wewnątrz zmieściłaby się Wieża Eiffla. Na leżąco. Na pewno mieści się tam 8 tysięcy ludzi, też na leżąco. W Walentynki obłożenie sięgnęło ideału, ideału właściciela obiektu. Ogromna przestrzeń, morze ludzi, mnóstwo atrakcji…

Tak myślałem przed wyjazdem, jednak rzeczywistość zweryfikowała wyobrażenia. Prawdę mówiąc  Tropical Islands jest przestronnym, dobrze zorganizowanym, świetnie wypromowanym, lecz niczym więcej niż typowym aquaparkiem. Nie minęły trzy godziny, a znałem każdy zakamarek oraz spróbowałem każdej z ogólnodostępnych atrakcji, do których byłem w stanie się dopchać. Przed sobą miałem jeszcze 5 godzin pobytu i zastanawiałem się, jak je wykorzystać. Gdyby były wolne miejsca, położyłbym się i przespał, wszak wstaliśmy w środku nocy…

Godzina piąta, minut trzydzieści…

… kiedy pobudka zagrała. Niestety zagrała dwie godziny wcześniej. O piątej był odjazd. Autokar, tak jak zadeklarowało biuro, luksusowy. Dużo przestrzeni na nogi, skórzane, wygodne siedzenia. Niestety, fotele się rozkładają. Nie wiem, kto wymyślił ten patent służący wygodzie jednych, udręce drugich. Akurat przed nami zajął miejsce jedyny w całej grupie Namiętny Rozkładacz Foteli. Na szczęście, w połowie trasy, gdy autokar zapełnił się w całości, został przesadzony do innego singla i komu innemu kładł swój czerep na kolana.

Jazda autobusami stresuje mnie ze względu na odległości między postojami. Do pierwszego z nich nie wytrwałem i poszedłem do kierowcy, aby zapytać o lokalizację toalety. Spojrzał na mnie z ogromnym wyrzutem w oczach:

–          Koniecznie?

–          Zdecydowanie!

–          Ale tylko siku?

–          Tak, tylko siku

Nie mam pojęcia dlaczego firmy przewozowe chwalą się toaletą na pokładzie autokaru, a potem mniej lub bardziej otwartym tekstem informują, że korzystanie z owego przybytku jest niemile postrzegane?

Osobnym problemem były toalety na postojach. Ich stan sprowadzał się do symbolu dwóch Z. I nie mam na myśli znaku Zorro, lecz słowa: zapchane lub zamknięte. Gdy inni, przestępując z nogi na nogę, stali w kolejce, ja obiegałem parking w poszukiwaniu drzewka dającego chociaż cień intymności.

Tropical Islands z bliska

Wyspa oferuje noclegi. Od pustynnych namiotów, po miejsca hotelowe. Nie jest to zła opcja, w razie zmęczenia zyskuje się pewność posiadania miejsca do leżenia. Większość, tak jak i nasza grupa, przyjeżdża na jeden dzień i korzysta z typowo basenowych szafek. Nie są zbyt pojemne, dlatego warto przemyśleć, co się zabiera, aby potem z naręczem zbędnych klamotów nie ganiać w tropikalnym upale. Na wyspę nie wolno wnosić własnego jedzenia, lecz nikt nie jest w stanie wyegzekwować tego punktu regulaminu i każdy zabiera ze sobą mniejszą lub większą porcję wałówy. Niektórzy nie potrafią zachować umiaru, jak pewna grupa młodych Polaków raczących się w szatni piwskiem. Na zimnych kafelkach, wsparci o metalowe szafki spędzili w ten sposób nie mniej niż trzy upojne godziny. Zaiste, wręcz modelowe wykorzystanie oferty Tropikalnej Wyspy.

W tłumie odwiedzających łatwo wzajemnie się pogubić, czego doświadczyłem na samym początku, natomiast dotarcie do poszczególnych atrakcji, nie stanowi żadnego kłopotu. Drogowskazów, ani punktów obsługi nie brakuje. Informacje podawane są w trzech językach – niemieckim, angielskim i… polskim. Bardzo duży plus dla obiektu.

Podstawowy bilet zapewnia wejście do Strefy Tropikalnej. Dopłata do wersji Combo umożliwia skorzystanie z oferty Strefy Saun. Są też atrakcje płatne dodatkowo, jak chociażby lot balonem nad wyspą.

Strefa Tropikalna

Opis Lasu Tropikalnego rozpalił moją wyobraźnię. Egzotyczne rośliny, niespotykane zwierzęta domagały się uwiecznienia na zdjęciach. Zabrałem cały posiadany sprzęt fotograficzny, łącznie ze statywem. Zupełnie niepotrzebnie. Wystarczyłby tylko mały kompakt, ewentualnie dodatkowo wyposażony w tak modny wśród mijających mnie gości kijek do selfie. Okazało się, że pierwsza lepsza palmiarnia, ma na stanie ciekawsze i bardziej różnorodne okazy flory. Zwierzęta, to zaledwie kilka flamingów, jakieś ryby i trochę żółwi. Resztę tropikalnej fauny zastąpiły rzeźby. Patrząc na sposób wykonania, ich autorem zapewne był średnio uzdolniony pięciolatek. Reklama wpuściła mnie w maliny, których też w lesie nie znalazłem…

Porzuciłem las na rzecz kąpieli. Zacząłem od Laguny. Z trudem wytropiłem kawałek wolnej przestrzeni, potrzebnej na zostawienie na brzegu ręcznika i sandałów. Woda mało tropikalna, za to płytka i ciepła. Poszukałem atrakcji. Miałem do wyboru wodospad lub „pierdzącą wodę”, elegancko zwaną jacuzzi. Na dopchanie się do bąbelków nie dostrzegłem żadnych szans, natomiast zaczaiłem się przy wodospadzie. Poczekałem aż wartki strumień  zmyje jakiegoś bachora i momentalnie wskoczyłem na jego miejsce. Jak długo jednak można stać pod wodospadem? Po pięciu minutach udałem się nad Morze Południowe, którego głębokość umożliwiała bezproblemowe pływanie. Jednak największą atrakcją mórz wszelakich są fale. Tutejszy akwen takowych nie oferował. Ruszyłem więc szukać większej dawki adrenaliny.

Cztery zjeżdżalnie wodne zdawały się być najlepszym rozwiązaniem. Nie odważyłem się nawet myśleć o wypróbowaniu największej z nich, wewnątrz której można osiągać prędkości dochodzące do 70 kilometrów na godzinę, ale przed pozostałymi nie odczuwałem najmniejszego lęku. Kolejka ciągnąca się daleko poza schody, znacznie osłabiła początkowy zapał, lecz mając w perspektywie jeszcze kilka godzin pobytu, mogłem równie dobrze spędzić je stojąc w ogonku. Na szczęście wszyscy uczestnicy przemieszczali się nad wyraz sprawnie, więc mogłem sobie zafundować aż trzy zjazdy, zanim zgłodniałem.

Na zjeżdżalniach odnalazłem znajomych i już wspólnie udaliśmy się w kierunku „paśnika”, czyli strefy barów i restauracji. Wybór rodzajów jedzenia jest ogromny i przystępny cenowo. Tylko stolik trzeba sobie upolować. Odnoszę wrażenie, że większość aktywności w Strefie Tropikalnej polega na zdobywaniu wolnego terytorium, a następnie bronieniu go przed zakusami pozostałych gości.

Strefa saun

Świetne rozwiązanie dla tych, którym jest za zimno. Temperaturę ciała można podnieść nie tylko w różnorakich saunach, lecz także na zajęciach fitnes. Niewielu wykupuje bilet combo, więc strefa saun wydaje się oazą spokoju. Do niczego nie trzeba się dopychać, na nic nie trzeba polować, dostrzegłem nawet wolne leżaki. Gdy w Strefie Tropikalnej nie wolno się obnażać, do saun należy wchodzić nago. Niekiedy trafiają się jacyś wstydliwi tekstylni, zazwyczaj Polacy.

Tropica Islands – podsumowanie

Tropikalną Wyspę przedstawiłem w sarkastyczny sposób. Prawdę mówiąc sarkazm dominuje nad opisem. Lecz, wbrew pozorom, nie uznaję pobytu, za czas stracony. Nie zaliczam się do grona miłośników „plażingu”, jednak cieszę się, że ujrzałem słynną Tropical Islands na własne oczy. Nie moja bajka, lecz i taką trzeba od czasu do czasu obejrzeć.

Rażą mnie tłumy i sztuczność wykreowanego świata. Z drugiej strony z podziwem patrzę na rozmach, czystość i dobrą organizację. Najbardziej podobały mi się sauny oraz zjeżdżalnie, najmniej morze, laguna i las.