Blog

Gdy zaczynano budowę nowego, podziemnego  dworca kolejowego Łódź Fabryczna, zastanawiano się gdzie wywozić ziemię. Pomysłów było co niemiara, nawet jakiś wysoki urzędnik zaproponował usypanie stoku narciarskiego, ale ostatecznie wybór padł na niewielką dzielnicę Stoki i tamtejsze kopalnie piasku. Na szczęście nie zasypano ich w całości, niesamowity krajobraz tym razem się ostał, a mnie  przypomniała się ta historia związana z początkiem budowy…

Pożegnanie

Rodzice zawsze wracają ze Wsi w drugiej połowie września. Tak też było w 2011 r. Umówiłem się z nimi tradycyjnie we wtorek. Gdy przyszedłem, zastałem samą mamę:

– Taty jeszcze nie ma – poinformowała od progu – a ja też przed chwilą wróciłam.

– Jestem ciekawa, czy zgadniesz gdzie byłam? – zapytała, nie dając mi nawet dojść do słowa

– Nawet nie będę próbował…

– Byłam na pożegnaniu!

– Kogo mama żegnała?!

– Nie kogo, tylko co. Żegnałam się kopalnią!

– Kopalnią?!

– A tak, z kopalnią. Z kopalnią piasku na Stokach.

Kopalnia na Stokach

Stoki to ciekawa dzielnica. Na tle prawie płaskiej Łodzi, są terenem niemal górzystym. Zapewne dlatego tutejsze ulicy otrzymały nazwy kojarzące się górami – Pieniny, Giewont, Rysy, Zbocze czy Górska. W obrębie ulic Obłocznej i Hyrnej od ponad 100 lat wydobywa się żwiry i pisaki. Widoki są niepowtarzalne, mało znane nawet rodowitym Łodzianom. Nieczynne wyrobiska można by wykorzystać na wiele atrakcyjnych sposobów. Jednak władze Łodzi, zamiast zagospodarować to, co już mają, wolą wydawać pieniądze na wielomilionowe inwestycje będące niemal wiernymi kopiami cudzych atrakcji. Jedynym pomysłem na kopalnię, było jej zasypanie ziemią pochodzącą z budowy dworca Łódź-Fabryczna.

Istniała realna obawa, że malownicze tereny znikną raz na zawsze. Mama nie mogła się z tym pogodzić, więc ze swoją siostrą wybrała się na pożegnalny spacer.

Kopalnia Stoki – nieupoważnionym wstęp wzbroniony

– Co prawda wszędzie napisane jest, że nieupoważnionym wstęp wzbroniony, ale pewnie chodzi o to, aby nie wjeżdżały tam samochody. Ten zakaz nie może przecież dotyczyć takich zwykłych spacerowiczów, jak ja i Magda! – mama zawsze potrafiła zinterpretować rzeczywistość na swoją korzyść

– Wspinałam się na wzniesienia, czyli obwałowania otaczające kopalnie, aby spojrzeć w dół i zobaczyć te piękne widoki, być może po raz ostatni. Przecież ciężarówki z ziemią zaczęły już jeździć.

– Tak chodzimy z Magdą, chodzimy, ale zapadał zmierzch i czas było zbierać się do domu. Mogłyśmy iść drogą, którą dotarłyśmy w pierwszą stronę, ale ja mówię: „Magda, pójdziemy na skróty, tą ścieżką, tam gdzie widać ten domek, wyjdziemy akurat na przystanek autobusowy”. Magda trochę się niepokoiła, czy aby na pewno trafimy, ale ja energicznie ruszyłam do przodu, przecież znam te tereny, byłam już tutaj niejednokrotnie. I tak idziemy, jesteśmy już blisko zabudowań, gdy nagle z obejścia wypadają dwa duże psy i groźnie szczekając biegną prosto na nas.

– Zatrzymałam się, Magda schowała się za mnie. A psy szczekają coraz groźniej i wcale nie mają zamiaru odejść. Zaczynam do nich przemawiać czule i niezwykle łagodnie, najlepiej, jak tylko potrafię. Nie robi to na nich wrażenia. Więc powoli się cofam jednocześnie wołając „Ratunku”, „Na pomoc”. Jednak moje okrzyki nic nie dają, żadna postać nie wyłania się z domostwa. A przecież kilka minut temu widziałam, jak ktoś się tam kręcił po podwórzu, w każdym razie wydawało mi się, że ktoś się kręci.

– Znowu więc przemawiam czule do psów i powolutku posuwam się do tyłu. Nie tracąc resztek nadziei wołam ponownie: Ratunku! Pomocy! Żadnej reakcji, nikt się nie pojawia. I tak krok za krokiem, bez pośpiechu, ale z sercem w gardle musiałyśmy wrócić tą samą drogą, którą wcześniej przyszłyśmy.

Kopalnia Stoki przetrwała

Zapuszczanie się samotnie w te, raczej bezludne tereny, po których lubią włóczyć się bezpańskie zwierzęta, nie należało do zbyt rozsądnych posunięć. Lecz mama nigdy nie kierowała się rozsądkiem, gdy tylko czuła przemożną chęć wybrania się na wyprawę „odkrywczą”. Na szczęście kopalni nie zasypano w całości, więc jeżeli jest ktoś odważny i spragniony atrakcyjnych widoków, to zachęcam do zorganizowania wycieczki na Stoki.