Blog

Nie tak dawno stanąłem przed koniecznością wymiany wszystkich butów turystycznych, jakich używam do różnych rodzajów aktywności outdoorowych. Potrzebuję czterech rodzajów: – sandałów trekkingowych, lekkich butów turystycznych, popularnie zwane „adidasami” oraz niskich i wysokich butów górskich. Jedynie z zakupem sandałów nie miałem żadnego problemu – od kilkunastu lat używam tego samego modelu tej samej marki, który, jak dotąd, mnie nie zawiódł. Nabycie pozostałych, okazało się nie lada kłopotem. Zanim wybrałem to, w czym obecnie chodzę, popełniłem kilka poważnych błędów, które znacząco nadszarpnęły mój budżet. Stąd ten artykuł, który ma ostrzec was przed błędnymi decyzjami zakupowymi i jednocześnie pokazać, jakie buty turystyczne wybrać, aby potem nie żałować.

Tytułem wstępu

Nie napisałem tego artykułu na zlecenie żadnej marki, nie czerpię z niego też żadnych innych korzyści. Mój tekst kieruję do większości ludzi lubiących aktywnie spędzać czas na świeżym powietrzu. Nie skorzystają z niego ci, którzy niemal każdy weekend spędzają na wymagających wysokogórskich szlakach, wielbiciele ekstremalnych wyzwań sportowych oraz biegacze.

Jakie buty turystyczne kupić, gdy gorsze wypiera lepsze?

Najmniejsze wymagania mam wobec lekkiego obuwia turystycznego, którego używam w ciepłej porze roku na wycieczki piesze i rajdy rowerowe. Potrzebuję butów wygodnych, w których stopa zbytnio się nie przegrzewa. Raz w życiu trafiłem, na buty idealne, wyprodukowane przez firmę Jack Wolfskin. Zapłaciłem niemało, lecz było warto. Buty nie tylko wprost idealnie leżały na nodze, ale także okazały się niezwykle trwałe i praktyczne. Niestety, gdy po paru latach zużyłem je do cna, okazało się, że firma nie produkuje już tego modelu. W zamian za to w sklepie zaoferowano mi kilka par butów – wszystkie niewygodne i mało praktyczne. Nie tylko Jack Wolfskin podąża drogą zastępowania sprawdzonych modeli, przez ich karykaturę, postępują tak niemal wszystkie znane mi marki. Obecnie używam butów wyprodukowanych na zlecenie jednej z sieci sklepów sportowych. Okazały się nie tylko znacznie tańsze, ale też zaskakująco wygodne. Trwałością dorównują modelom sygnowanym przez znanych producentów.

Biednego nie stać na tanie produkty – prawda czy szkodliwy mit?

Kiedyś wierzyłem w ten mit, bo rzeczywiście drogie rzeczy były nie tylko ładniejsze, ale i solidniej wykonane. Szczególnie istotne było to przy wyborze górskich butów trekkingowych, zarówno płytkich, jak i wysokich, ponieważ musiały one wykazać się znacznie lepszymi parametrami, niż popularne „adidasy”. Oprócz wygody, ważna była solidna podeszwa oraz odporność na wodę. Nie były to buty tanie, kosztowały nie mniej niż 500-600 zł, ale miałem zapewniony luksus niezawodności na kilka ładnych sezonów.

• Proszę pana, jeżeli chce pan kupić dobre buty – niedawno usłyszałem, jak sprzedawca w renomowanym sklepie sportowym doradza klientowi – to lepiej zdecydować się na producenta, który specjalizuje się wyłącznie w butach, a nie firmę, która produkuje niemal cały asortyment sportowy.

Tu padła nazwa włoskiego producenta, który rzeczywiście specjalizuje się jedynie w butach, a jego nazwa rozpoczyna się na literę „S”. Uśmiechnąłem się ironicznie, gdyż ostatnio produkty tej firmy, po dwóch trzech sezonach, rozleciały mi się w sposób niezwykle spektakularny.

Jaka piękna tragedia, ech!

Przyjmuję do wiadomości, że buty mogą się psuć i zużywać, ale nie akceptuję sytuacji, gdy się wprost rozpadają na kawałki.

• Widzi pan, ktoś po prostu te buty źle zszył – spokojnie wyjaśnił mi szewc, gdy po półtora roku na jednym z butów zrobiła się nieładna szpara.

Szycie nie było łatwe, ale trafiłem na ambitnego szewca, który naprawił rozdarcie, jednak nie dał mi dużej nadziei na długie użytkowanie. Gdy rok później pojawiłem się u niego z tym samym problem, odmówił usługi. Pokazał mi popękaną podeszwę i wyjaśnił, że nie ma sensu wydawać kolejnych pieniędzy na obuwie, które i tak już do niczego się nie nadaje. Podeszwa wyglądała tak, jakbym zdzierał ją na wymagających wysokogórskich szlakach, a ja używałem butów jedynie w czasie spacerów po polach i lasach lub w trakcie nielicznych wypadów w Beskidy. Wtedy, jeszcze tłumaczyłem sobie, że miałem pecha trafiając na wadliwy egzemplarz, najlepszym się to zdarza.

Rok później inne buty tej samej firmy rozleciały mi się podczas 30 kilometrowej wędrówki w okolicach Łodzi. Na całym obwodzie buta odkleiła się podeszwa, której szewc nie chciał już sklejać, pokazując mi identyczne dziury, jak w poprzedniej parze. 

W równie dramatyczny sposób rozleciały się buty znanej i drogiej sportowej firmy amerykańskiej, której nazwa zaczyna się na literę „C”. Po półtora roku niezbyt intensywnego użytkowania materiał popękał na szwach, jakby był wykonany nie ze skóry, a z papieru i plasteliny. Zraziłem się do drogich marek. Kupiłem górskie buty w tej samej sieciówce, co lekkie „adidasy”. Niestety i one nie dały rady. Na szczęście „padły” w okresie gwarancji, a firma szybko uwzględniła reklamację.

Obecnie testuję buty popularnej firmy, której obuwie nie jest tanie, jednak raz w roku można trafić na sensownie przecenione egzemplarze. Gdy trochę w nich pochodzę (minimum pół roku), to dodam recenzję.

Podsumowanie – jakie buty turystyczne wybrać, aby potem nie żałować

Moja wczesna młodość przypadła na czasy PRL. Pamiętam toporne, niezbyt wygodne, ale praktycznie niezniszczalne buty, w których przemierzałem górskie szlaki. Mówiło się, że gospodarka komunistyczne tworzy produkty lichej jakości. Jak widać, wytwory gospodarki kapitalistycznej są na pewno ładniejsze i wygodniejsze, lecz ciężko mówić o jakiejkolwiek trwałości. Ogromna zmiana na niekorzyść zaszła w ciągu ostatnich 5-10 lat. Przeraża, że buty dedykowane górskiej wędrówce, stwarzają niebezpieczeństwo, że mogą rozpaść się na szlaku. Wtedy czeka nas powrót w samych skarpetkach, chyba że zapasową parę butów będziemy nosić ze sobą w plecaku. Czym w takim razie kierować się przy zakupie?

• jeżeli w góry jeździcie okazjonalnie i nie są to Alpy czy Wysokie Tatry, pomyślcie nad butami marek własnych sieci typu Intersport, Decathlon, czy Go Sport. Jakość będzie podobna, a cena znacząco niższa
• jeżeli jesteście zapalonymi górołazami, to wypytajcie znajomych, czy mają buty, które im się nie rozpadły w ciągu ostatnich trzech sezonów i kupujcie te same modele. Nie przetestowałem wszystkich dostępnych na rynków marek, więc być może ktoś jeszcze odpowiedzialnie produkuje buty trekkingowe. Jest też opcja kupienia butów z najwyższej półki, ale wtedy musicie być przygotowani na wydatek ok. 1000 zł za jedną parę butów.
• jeżeli używacie butów, które są wygodne i trwałe, natychmiast kupcie kolejną parę na zapas, bo producent prawdopodobnie przerzuci się na model droższy i mniej udany.
• rozważcie zakupów butów roboczych, zamiast turystycznych. To rozwiązanie bardzo sobie chwalą w komentarzach niektórzy czytelnicy bloga.

Jeżeli jesteście szczęśliwymi posiadaczami wygodnych, trwały i sprawdzonych na szlakach butów, których używacie od co najmniej trzech lat, to podajcie w komentarzu nazwę i model. W ten sposób pomożecie nie tylko mnie, ale i czytelnikom bloga w wyborze obuwia, które nie zawiedzie podczas wędrówek.