Blog

Nie zauważyłem tego korzenia. Uświadomiłem sobie jego istnienie dopiero wtedy, gdy rower bryknął, niczym narowisty koń. Następnie zatrzeszczał, zacharczał i odmówił współpracy. Dwie złamane szprychy smętnie zwisały po bokach, wykoślawione koło nie chciało się kręcić. Nie było wyjścia, zapakowałem poturbowanego bicykla do autobusu i odwiozłem do domu.

Ale jak tu żyć w środku lata bez sprawnego roweru? Wszelakie serwisy oferowały odległe terminy napraw i nie gwarantowały należytej jakości. Z odsieczą przyszedł Kuzyn Tomuś polecając swojego prywatnego serwisanta, Idealnego Mechanika Rowerowego.

Mechanik rowerowy – diagnoza

Mechanik rowerowy obejrzał zdeformowane koło, frasobliwe podrapał się po głowie, pocmokał z troską i zaordynował wymianę wszystkich szprych. Zgodziłem się, szczególnie, że cena nie była wygórowana.

–  No to ja nie będę pana już dłużej zatrzymywał, rozumiem, że w weekend chciałby pan troszkę pojeździć? Na piątek rower powinien być gotowy – zawyrokował  Idealny Mechanik Rowerowy

Potwierdziłem i już się szykowałem, aby uścisnąć dłoń na pożegnanie, gdy wzrok Mechanika padł na łańcuch i wielotryb.

–  Oooo! Dostrzegam powycierane zębatki, nie wiem czy nie trzeba będzie wymienić wielotrybu i łańcucha…

–  Rozumiem, łańcuch i wielotryb nie są już pierwszej młodości, ale wie pan teraz kruchą stoję z pieniędzmi… – tłumaczyłem się niczym gimnazjalista przyłapany na paleniu papierosów w ubikacji

–  Zobaczymy, zobaczymy. Może coś jeszcze da się uratować, chociaż ten łańcuch…! – wyraźnie mu się nie podobał

–  Jak trzeba koniecznie… – bąkam nieśmiało

–  No jeszcze mu się dokładnie przyjrzę… – popatrzył na mnie surowo, następnie wyciągnął rękę na pożegnanie – Nie będę pana cennego czasu marnował, proszę zgłosić się po odbiór w piątek.

Mechanik rowerowy – nieustająca diagnoza

Chwycił rower pod pachę, ja zacząłem szukać po kieszeniach kluczyków od auta

–  A których trybów zębatki zazwyczaj pan używa?

Pokazuję mu dwa ulubione.

–  Widać, są bardzo wytarte. Możemy jeszcze nie wymieniać wielotrybu i łańcucha, ale musi pan zmienić swoje przyzwyczajenia…

Oddycham z ulgą, być może obejdzie się bez dodatkowych kosztów. W zamian otrzymuję dokładną instrukcję, jakich przełożeń używać, a jakich w żadnym wypadku nie. Zupełnie przy okazji dowiaduję się, jak przy każdej zmianie przerzutki układa się łańcuch, jak jeżdżą kolarze oraz ile zębów mają wielotryby w ich rowerach. Idealny Mechanik Rowerowy nie byłby sobą, gdyby nie zahaczył też o historię powstania przerzutek. Wreszcie kolejny raz ściskamy sobie ręce na pożegnanie.

Nie będę marnować cennego czasu, ale…

–  Nie ma co gadać, ja tu zajmuję pana cenny czas… – powtarza, podnosi rower i …

…nie, nie zmierza w kierunku domu, tylko marszcząc brew z uwagą przygląda się oponom. Znam go dopiero od 20 minut, a niemal czytam w myślach, wiem, co za chwilę powie.

–  Używa pan opon… – tu pada nazwa markowego producenta

–  Tak

–  Wie pan, to nie są złe opony, ale firma ceni się ponad miarę, nie warto dawać takich pieniędzy!

Kolejna historia. Nie powiem, zajmująca. O tym dlaczego powszechnie używamy oznaczeń calowych i z jakiego powodu jest to metoda przestarzała, nie przystająca do czasów współczesnych. Dowiaduję się też jaką rolę w wynalezieniu opony pneumatycznej przez weterynarza Dunlopa odegrał jego synek, mały, trójkołowy rowerek oraz smoczek do karmienia niemowląt. Opowiadanie kończy uścisk dłoni, nie liczę już który. Mechanik Idealny robi kilka kroków z moim dwukołowcem pod pachą.

–  Oooo, a co to takiego?!

–  Tak?

–  Stery się panu prawie nie kręcą – pokazuje mi kierownicę, która faktycznie od jakiegoś czasu ciężko się obraca – Jak pan na takim rowerze mógł jeździć?!

Mogłem, jeździłem, czyżbym popełnił świętokradztwo?

–  Muszę się im przyjrzeć, niech pan zadzwoni do mnie w czwartek….

Wreszcie, po kolejnym zapewnieniu o niemarnowaniu czasu Mechanik Idealny znika w czeluściach klatki schodowej.

Ach te stery – frasunki idealnego mechanika rowerowego

Dzwonię dwa dni później.

–  Kółko jest już naprawione, ale wie pan te stery…!

–  Co się stało?

–  Strasznie zapiaszczone! Kiedy rozkręciłem całość, to wysypał się z nich kilogram piasku. Nie mam pojęcia skąd aż tyle się go tam dostało! Oczyściłem, przesmarowałem, ale wie pan, nie jest idealnie! – czuję w jego głosie autentyczny smutek – dobrze by było wszystko wymienić – łożyska, widelec i głowicę kierownicy.

–  Rozumiem, ale wie pan, ja w tej chwili finansowo…

–  Wiem, wiem, ale kierownica nie obraca się jak należy… No dobrze – wzdycha ciężko – nasmaruję i wyreguluję raz jeszcze, lecz, wie pan, lepiej byłoby wymienić… Nie przedłużajmy już rozmowy, bo minuty lecą…

Po tych słowach, oczywiście, nie zakończyliśmy konwersacji. Zyskałem jeszcze dawkę solidnej wiedzy na temat ram chromowo-molibdenowych, poznałem ich wyższość nad konstrukcjami aluminiowymi. Na szczęście ocaliłem mój stary widelec przed wymianą. Nie wiem na jak długo.

Dzień odbioru

Wreszcie przyszedł dzień odbioru. Ujrzałem  mój rower wyszykowany, z nowymi szprychami, kołem bez żadnych oporów wirującym wokół osi. Byłem przeszczęśliwy,  Idealny Mechanik Rowerowy wręcz przeciwnie.

–  Wie pan, te stery, to naprawdę trzeba by było wymienić, dać jakiś dobry widelec, solidne łożyska… – tu westchnął z głębokim żalem – I dni łańcucha, nie mówiąc o wielotrybie są już policzone…

Przytaknąłem. Wysłuchałem jeszcze informacji, jaki rodzaj rowerów jest najbardziej przydatny dla podróżników udających się w interior azjatycki. Obiecałem, że na jesieni, jeżeli tylko coś więcej zarobię, wymienię najbardziej zużyte podzespoły. Ta deklaracja przywróciła uśmiech na twarzy stroskanego Mechanika Idealnego. Pożegnaliśmy się. Tylko trzy razy.

– Wie pan co – rzucił na odchodnym – tę obręcz w tylnym kole mocno wytarły hamulce, warto pomyśleć o wymianie…

Pewnie kiedyś to nastąpi, na razie cieszę się z roweru, który śmiga niczym przecinak. Niewiele trzeba wysiłku, aby go rozpędzić na szosie. Jeździ sam, niemal bez pedałowania. Aha, zapomniałem wspomnieć, że Mechanik Idealny dodatkowo wymienił dętkę, która nie dość dobrze trzymała powietrze oraz perfekcyjnie wyregulował hamulce. Mam nadzieję, że kiedyś starczy mi środków finansowych, aby doprowadzić rower do stanu, który zadowoli nie tylko mnie, ale i Idealnego Mechanika Rowerowego.